Berend Hendriks
11 december 2009 - 3 februari 2010
Berend Hendrik (1918 – 1997) werd gedurende de oorlogsjaren opgeleid tot monumentaal kunstenaar op de Rijksakademie in Amsterdam. Dat was in die periode de afdeling die zich richtte op de inbreng van kunst in gebouwen. De werkenwerden in opdracht ontworpen en uitgevoerd en hadden vaak een verhalend karkater. In de na-oorlogse periode voerde Hendriks in Nederland tientallen monumentale werken uit, naast glas in lood en mozaïken gebruikte hij ook geregeld de glas in beton techniek. Twintig jaar later groeide Hendriks naar een meer abstracte vormgeving toe. Hij ontwierp niet langer herkenbare religieuze figuren maar richtte zijn aandacht op de pure verhoudingen tussen vorm en kleur. Zowel in zijn monumentale werken als in series autonome werken onderzocht hij de werking die kleurpatronen, geometrische vormen, ritmes en bewegingen op elkaar hebben, hij sprak van een nieuwe, universele beeldende taal. Er ontstonden series werken, uitgevoerd in acrylverf op panelen en ook tekeningen die onderling sterk samenhingen en soms bijna zoals in een stripverhaal op elkaar volgen. Van 1966 tot 1984 gaf Hendriks les in kleur- en vormleer aan de Arnhemse Akademie. Daarnaast was hij een groot muziekliefhebben en kenner, scheef over kunst en had grote invloed op het Arnhemse kunstleven. De tentoonstelling in Rijnstate toont een aantal werken van Hendriks uit de periode tussen 1975 en 1995.