De verloren zoon

Ossip Zadkine, (*Wit Rusland, 1890 †Frankrijk, 1967) is bij ons als beeldhouwer vooral bekend van ‘De verwoeste stad’ in Rotterdam.

De sculptuur komt oorspronkelijk uit de collectie van het  Arnhemse Diaconessenhuis en is aangekocht om een gebeurtenis uit 1944-1945 te gedenken. In het Gelderse Harreveld werd tijdens de Hongerwinter in een voormalig klooster een noodhospitaal annex toevluchtsoord uit de grond gestampt. Hierbij zijn onder andere enkele − na de slag om Arnhem verjaagde − Diaconessen en de chirurg P. de Graaf betrokken. De sculptuur kreeg na de oorlog onderdak in het verwoeste, maar uit de as herrezen Diaconessenhuis. Op een bordje naast het beeld staat: Overleving in een explosie van solidariteit, Harreveld, Winter 1944-1945.

Het beeld dat nu in het atrium staat is gemaakt op een expressief-kubistische wijze in een voor Zadkine kenmerkende hoekige stijl met hol- en bolronde vlakken. De sculptuur stelt de terugkeer van de verloren zoon voor. De berouwvolle zoon wordt door twee figuren min of meer naar huis gesleept. Het bekende, Bijbelse thema krijgt hierdoor bijna iets komisch. De opgeheven handen van de begeleiders verraden blijdschap. Toch is ook te zien dat er verdriet is geleden. De zoon schreeuwt met open mond van pijn en ellende. Het is onder andere deze tegenstelling in emoties die het beeld spannend maakt.