Rochus van Montpellier (†1380)

Het beeld van Rochus stamt uit 1898, de gebruikte vormentaal is die van de neogotiek (een op de middeleeuwse gotiek gebaseerde stijl). Het beeld komt uit het voormalige Arnhemse Elisabeth Gasthuis. Rochus en zijn pendant Jozef waren in een dergelijke omgeving goed op hun plaats. Rochus werd als beschermheilige namelijk aangeroepen tegen besmettelijke ziekten. Jozef was onder andere patroon van de stervenden en zorgde in die hoedanigheid voor een zachte dood.

De legende van Rochus vertelt dat hij na de dood van zijn ouders als pelgrim rondtrok. Onderweg naar Rome verpleegde hij met name mensen die aan de pest leden. Na een driejarig verblijf in de eeuwige stad werd hij op de terugweg uiteindelijk zelf met de pest besmet en trok hij zich terug in een bos. Een hond bracht hem iedere dag een homp brood. Uiteindelijk genas Rochus van de pest.

De heilige is afgebeeld volgens de gebruikelijke iconografie: als een pelgrim met pelgrimtekens op zijn hoed, een zichtbare open pestwond op het been en een hondje dat hem brood brengt.