Playhouse

Arno Arts. Met zo’n naam ga je óf medicijnen studeren óf naar de kunstacademie. Zijn vaardige tekenhand en een hoofd boordevol ideeën leidden hem naar het kunstenaarschap. Arno Arts (Boxmeer, 13 juni 1947 – Arnhem, 3 april 2018) kon alles tekenen wat hij zag, kleurpotlood was lang favoriet; zijn gereedschap om commentaar te leveren, zelfspot te bedrijven, de wereld te ordenen en te veroveren. Verf, glas en keramiek zijn materialen waarmee hij ook goed uit de voeten kon. Arno Arts had het tij mee: vakmanschap is weer op waarde geschat. Het realisme is nooit uit zijn werk verdwenen, hij denkt in plaatjes en zijn werken zijn altijd een kanttekening bij een gedachte. Begrenzingen en deadlines werken goed voor zijn razendsnelle brein. Kaders vond hij in opdrachtsituaties of hij legt ze zichzelf op. Dit schilderij bijvoorbeeld is er een uit de reeks uitgevouwen doosjes. Een verzameling originele verpakkingen waar hij al lang iets mee wilde doen. Tijd, een berg concentratie en een scherpe focus leidden tot een werk dat even alledaags als bijzonder is.