13 maart 2003 - 14 mei 2003

In het werk van Hans Walraven gaat het zowel om de details als om het grote geheel. Als je er met neus bovenop staat blijkt dat er bijvoorbeeld opgeplakte luciferhoutjes worden gebruikt om een patroon te maken. Bekijk je de tentoonstelling als geheel dan ervaar je dat schoonheid, zowel in haar zinnelijke als weerzinwekkende gedaante een inzet is van Walraven. Dit bereikt hij door op onderzoekende wijze gebruik te maken van verschillende aspecten en onderwerpen van de schilderkunst; kleur, de huid van de verf, structuur, gelaagdheid. Het kan ook zijn dat hij tegelijkertijd met zowel een abstract als een figuratief schilderij bezig is. Het gaat niet alleen over wat hij schildert maar ook hoe hij het schildert.

‘Zo heb ik bijvoorbeeld een systeem gevonden om op eenvoudige wijze plooien te schilderen. Verfstreken breng ik niet altijd direct aan op het canvas, ik schilder ze wel maar ‘parkeer’ ze tijdelijk en plak ze later in mijn werk [een paintbox avant la lettre]. Ook breng ik op een letterlijke manier gelaagdheden aan door verschillende lagen transparant doek als een filter over elkaar te leggen, waarbij soms de onderste laag een opgeblazen kopie van een tekening of foto is.’

Hans Walraven, een intrigerende schilder, nu te zien in Rijnstate ziekenhuis.