Marita Kratz
14 mei 2012 - 12 augustus 2012
De tijd vliegt, kruipt of zit je op de hielen. Een jaar lang heeft Marita Kratz haar uren in het atelier benut om te haken. Restanten wol van het Textielmuseum Tilburg sorteerde ze op kleur en nagenoeg iedere dag begon ze een nieuwe dagbaan: een strook van tien centimeter breed en haken maar. Als het tijd werd om de atelierdeuren op slot te doen was de dagbaan klaar. Maar niet voordat ze nog een foto had gemaakt van zichzelf, al hakend voor de banen van voorgaande dagen, weken, maanden. Om haar persoonlijke wereld universeler te maken fotografeerde ze ook iedere dag de hemel en aarde, rond haar atelier. Zo groeide er gedurende het jaar een tijdsbeeld, te lezen als een dagboek van de kunstenaar.
Hangend aan de muur, geordend op datum, werken de dagbanen als een kalender. Je ziet de aarde in een jaar rond de zon gaan door het kleurverloop als in een regenboog. Je ziet de zeeën van tijd in de lange banen, het gebrek eraan in de korte, en de bezieling in de hoeveelheid. Verweven in iedere dagbaan ligt de energie van de dag. Herinneringen, mijmeringen gedachtes van een atelierjaar zijn erin opgeslagen. Voelbaar voor de aandachtige toeschouwer en zichtbaar voor wie goed kijkt en vergelijkt. Van zomerochtend 23 augustus tot zomeravond 22 augustus het jaar erop. Een jaar tijd gevangen in een beeld en voor de toekomst veilig gesteld.