Paulien Wittenrood
30 juni 2006 - 23 augustus 2006
Al ruim 15 jaar is het onderwerp van mijn werk het landschap van Dartmoor, een Nationaal Park van ongeveer 1200 vierkante kilometer in Zuidwest Engeland. Een grote lege ruimte, kale heuvels, een landschap dat je nauwkeurig moet lezen om er de weg in te vinden. Een begaanbaar pad door een moerassig gebied is soms niet meer dan een deukje in het gras. Ik trek er wandelend in m’n eentje doorheen met de rugzak, de tent en eten voor een paar dagen. Kamperen naast een beekje en daar alleen zijn, wat een rust. Dat dacht je, het landschap neemt je volledig in beslag. Steeds moet je opletten: wat voor weer is het? Waar zet ik mijn voeten? Waar zijn oriëntatiepunten – vaak nog uit de prehistorie – in de lege ruimte waarin je gemakkelijk kan verdwalen? Tijdens de voettochten maak ik summiere potloodschetsen. In mijn atelier leg ik die schetsen, in de volgorde waarin ze gemaakt zijn, in stroken onder elkaar. Mijn waarneming corrigeer ik niet. Zo ontstaan composities waarin je kijkend een route volgt die maar door gaat in die ruimte, langs sporen in het gras, de blubber, de cairns en tors die zich op de heuvels tegen de horizon aftekenen en de prehistorische stenenrijen en -cirkels in de verte.