IV/X

Zeg koffiepot en Klaas Gubbels verschijnt voor het geestesoog. Weinig kunstenaars zijn zo lang bij een onderwerp gebleven als Klaas Gubbels bij de ketel, zoals hij de koffiepot noemt, én tafel, ook een geliefd onderwerp. Soms vergeet je daardoor nog goed te kijken en dat is jammer. Want ieder werk is uniek. Concentratie is een sleutelwoord. De ketels en tafels van Klaas Gubbels behoren niet meer tot het rijk der dingen. Ze zijn gepersonifieerd. De ketel, hij, natuurlijk een hij, ontmoet andere ketels, kopjes, hij krijgt soms benen of borsten, staat op een tafel, wordt een tafel, staat op z’n kop en soms is hij even niet in beeld. Dan is het alleen de tafel. Tafel en koffieketel zijn beide in de race voor de rol van protagonist.
Gubbels gebruikt vele technieken maar is vooral schilder. Eindeloos worden details weggepoetst en opnieuw geschilderd. Het lijkt wel een Japanse theeceremonie waar ieder detail ertoe doet en iedere overbodige handeling afleidt van de essentie. ‘Het is veel kijken en dat is ook schilderen natuurlijk. Soms is een doek na een jaar af en dan heb ik er niets aan gedaan.’ Zegt hij in de documentaire Klaas Gubbels, stilleven van een schilder. Klaas Gubbels is in 1934 in Rotterdam geboren, is opgeleid aan de kunstacademies van Rotterdam en Arnhem en woont en werkt in Arnhem en Frankrijk.